donderdag 8 mei 2014

stressmonsters

Gisteren was de grote dag. De datum waar we 6 weken naartoe hebben geleefd, of we nu wouden of niet. Want ook al denk je er niet mee bezig te zijn, toch voel je de stress je lichaam binnensluipen.
Na een korte nacht, sleepten we ons dan maar met enige tegenzin naar het ziekenhuis. Want zoals we al eerder merkten: hoe langer het geleden is, hoe moeilijker het wordt om terug te gaan.
In het ziekenhuis, tijdens het wachten op het gesprek met de oncoloog, tijdens het wachten op de foto, tijdens het wachten op de echo, tijdens het wachten op de resultaten, gaat er zo veel door je heen. Alles wat je zo lang probeert weg te duwen, komt nu onverbiddelijk naar boven. Tijdens het nemen van de foto kijk je natuurlijk mee en denk je natuurlijk ook vlekken te zien, tijdens het nemen van de echo merk je op dat ze wel heel lang bij die ene nier blijven stilstaan en opnieuw bekijken en ... Tot de stress het uiteindelijk helemaal van je overneemt, je lichaam je niet meer toebehoort, er een invasie van stress is. Want je ziet nu ook dat het stressmonster ook bij man en zoonlief de touwtjes in handen heeft. Net dan steekt de oncoloog even haar hoofd om de hoek om te zeggen: "Alles is in orde, jullie mogen vertrekken." Hup en weg is ze. We staan maar wat beduusd te draaien in de gang want stressmonsters verdwijnen nu eenmaal niet zo snel. Uiteindelijk komen we helemaal uitgeput en leeg thuis.
Einde van de eerste controle.

7 opmerkingen:

  1. JOEPIE!!!!!!!
    Wat een geweldig nieuws!
    Laat het goede nieuws nu maar binnensijpelen en die blok stress beetje bij beetje afbrokkelen.
    Geniet van jullie gezinnetje.

    Dikke zoen!
    Gerrit, Kristin en Daan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat zijn wij blij met dit goeie nieuws. Geweldig!!!
    Geniet nu maar!
    Dikke knuffels.
    Tania, Eric, Yanara, Lennert, *

    BeantwoordenVerwijderen
  3. fjewwwwwwwwwwwwwww
    xxxx
    Sylvia

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dit heerlijke nieuws maakt de druilerigheid van deze wapenstilstandsdag fantastisch mooi en zonnig. De vijand heeft zijn wapens neergelegd om ze hopelijk nooit weer op te nemen tegen ons aller held! Hipipip hipipip hoera op de toekomst van Jenne.

    tte mj

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heel fijn om te lezen!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. uch - heel goed nieuws
    anja stefan en joren

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ik zou wel kunnen roepen!!! Wat een heerlijk zalig nieuws voor onze superhero!!

    BeantwoordenVerwijderen