vrijdag 16 november 2012

Pauze

Na gisteren en vandaag hebben we zeker nood aan een pauze. Een chemopauze komt er alvast aan en het goede nieuws is dat we niet naar de dagzaal moeten voor de bloedname. We mogen gewoon naar de huisdokter gaan. Als de bloedwaarden niet te laag zijn, mogen we ook de week erna gewoon naar de huisarts voor de bloedname.

We zijn gisteren om 8u45 vertrokken naar de dagzaal en weer thuisgekomen om 20u. Jenne had heel de dag niet geslapen, is dan op de terugweg in de auto in slaap gevallen en thuisgekomen, recht van de auto naar zijn bedje gegaan. Ook ik heb me uitgeput in de zetel laten vallen. Vreemd toch dat wachten en je af en toe verplaatsen zo uitputtend kan zijn. Deze keer werden de tenen niet onderzocht maar had Jenne weer vreemde bobbels op zijn port-a-cath. Voorlopig weten we niet juist wat het is en denken we aan een huidreactie (op plakkers, zalf,???) Gewoon in de gaten houden was de boodschap. Jenne moest ook een foto laten nemen van buik en longen en een echo laten nemen. De resultaten hiervan hebben we niet meer met de oncoloog kunnen bespreken maar toen ik ernaar vroeg heeft er toch nog iemand naar gekeken (één of andere co-assistent?). Volgens haar is alles ok. Er is wel veel stoelgang te zien die vastzit en een opgezwollen buikje. Geen grote problemen dus.
Om 18u sluit de dagzaal en moesten we naar boven verhuizen, naar de gang waar Jenne al een paar keer gelegen heeft. Jenne kon mooi de kamers aanwijzen waarin hij de vorige keren geslapen had. Het was ook wel leuk om een verpleegster vanop de afdeling terug te zien. Ze vroeg bij ons vertrek of Jenne niet mocht blijven voor de gezelligheid (toch maar liever niet). Toen Jenne moest afgekoppeld worden en de naald moest verwijderd worden, bleek Jenne ook nog een testcase te zijn voor een student verpleegster. Ze was heel nerveus en deed heel erg haar best en na een beetje 'gefoefel' lukte het dan toch allemaal. Iedereen moet leren en oefenen natuurlijk. Wij waren al lang blij dat we eindelijk naar huis konden.



Vandaag ben ik helemaal leeg en uitgeput opgestaan. Veel tijd om hierbij stil te staan had ik niet want ik had in de voormiddag 2 opeenvolgende vergaderingen waarvan één in verband met hervormingen op het werk. Het bleken allebei geen evidente en soms moeilijke bijeenkomsten te zijn. Daaraan merk ik dat ik (of we)onszelf al maanden wel staande weten te houden maar dat de veerkracht toch niet is wat ze zou moeten zijn. Er moeten nu op verschillende gebieden beslissingen worden genomen die ik nu in deze periode liever niet neem. Mede daarom is deze 'chemopauze' meer dan welkom.



1 opmerking:

  1. Hey Eva,

    Dat je 'veerkracht' er wat uit is, daar hoef je je niet schuldig over te voelen. Ik vind dat jullie al heel ongelooflijk veerkrachtig zijn geweest. Het is een serieuse dobber die jullie ter verwerken krijgen en ik kan me goed inbeelden dat al dat gerommel ivm 't werk je eigenlijk wel gestolen kan worden.
    Nog veel sterkte en geniet van de chemopauze.

    groetjes,

    Miet

    BeantwoordenVerwijderen