CT-scan

De eerste scan is achter de rug. Het bleek zonder contrastvloeistof te kunnen. Ze hadden ons op voorhand gezegd dat Jenne nuchter moest zijn omdat ze contrastvloeistof gingen gebruiken. De scan stond rond de middag gepland. Twee maaltijden overslaan leek ons wat moeilijk voor Jenne dus waren we extra vroeg opgestaan zodat hij voor 7u ontbeten had. Het is vooral jammer dat het een maat voor niets was en dat hij morgen de MRI onder volledige verdoving moet ondergaan. Dan moet hij ook nuchter zijn en mag hij vanaf 6u niets meer eten. De MRI is pas om 14u gepland dus dat wordt wel heel vroeg opstaan (om toch nog iets te kunnen eten).
Jenne heeft al veel foto's laten nemen en echo's laten doen maar nog nooit een ct-scan. De slappies werden ter kennismaking eerst onder de scanner gelegd. Jenne wou graag de scan zien want hij was wel heel benieuwd hoe zijn slappies er vanbinnen uitzien. Daarna was het zijn beurt. Het gaan liggen op de tafel riep weer een angstreactie op waardoor er toch lichte paniek ontstond om onder de scanner te gaan. De radioloog reageerde vriendelijk en geduldig en stelde voor om het eerst eens te proberen rechtop zittend met de voeten eerst. En Jenne zag dat het goed was. Uiteindelijk ging het heel vlot en genoot hij zelfs van de lichtjes. Het was een heel grappig zicht om hem zijn best te zien doen om een paar minuten stokstijf stil te blijven liggen. Hij durfde amper te ademen of zijn ogen te bewegen.
De uitslag van de scan horen we waarschijnlijk vrijdag. Vrijdag gaan we dan nog voor de MRI en afrondingsgesprek(?), dinsdag foto van de duim en onze eerste controle-afspraak is op 5 juni.