maandag 22 april 2013

een ziekenhuisbezoek meer of minder...

Gisteren heeft Jenne heel enthousiast het schuifraam toegesmeten maar daarbij was hij wel vergeten zijn duimpje weg te trekken. Gevolg: een luid huilend, angstig jongetje met een verpletterde duim. Na wat ijs op de duim en wat afleiding kon hij toch al wat wiebelen met de intussen opgezwollen duim. We besloten dus af te wachten. We dachten dat het wel een zeer pijnlijke zaak was maar dat het voor de rest wel zou meevallen.
Vannacht is hij echter toch een paar keer wakker geworden van de pijn. Vandaag zijn we dan maar naar het ziekenhuis gereden. Jenne vond het heel interessant om eens de binnenkant van zijn duim te kunnen zien. Op de foto's was te zien dat hij zijn bovenste kootje van zijn duim gebroken heeft. Gelukkig geneest dat snel bij kindjes. Voorlopig moet hij een week met een spalkje lopen en daarna wordt er weer een foto genomen om te zien of het voldoende genezen is. Wij zijn al blij dat het maar daarvoor was dat we naar het ziekenhuis moesten. Helaas valt dit wel in een drukke week. Deze week moeten we ook in het ziekenhuis zijn voor scans op woensdag en vrijdag en volgende week dinsdag dan terug voor de controlefoto. Dus weer 4 keer ziekenhuis op één week. Gelukkig hebben we een abonnement op de parking!

2 opmerkingen:

  1. Ai toch. Gelukkig zijn kinderen zo snel een spalkje gewoon dat ze er niet veel last van hebben. Dat hebben we hier echt zelf gemerkt.

    Groetjes
    C

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ai ai, het ventje ... Doeme doeme toch!

    BeantwoordenVerwijderen