dinsdag 16 oktober 2012

Loslaten

A en ik hebben nood aan "een weekendje weg". Eigenlijk wouden we graag een weekje naar de zon met de kindjes, maar sinds de uitslag van de biopsie weten we dat dat niet zal lukken. Het volgende plan was om het weekend voor de herfstvakantie even met ons tweetjes naar zee te gaan en dat omi en opi de kindjes de daaropvolgende maandag zouden brengen. Nadat we het schema van de chemo bekeken, hebben we die plannen ook maar opzij geschoven. Jenne krijgt de week ervoor een dubbele chemo en zal dus waarschijnlijk weer misselijk zijn die week. Zo laten we hem uiteraard niet graag achter. Gisteren besloten we dan maar om dit weekend te gaan uitwaaien aan zee (zonder de kindjes) en in de herfstvakantie gaan we dan een paar dagen (donderdag moeten we alweer naar de dagzaal) met de kindjes weg. Pff, niet makkelijk om op deze manier iets te plannen.
Nu de knoop eindelijk is doorgehakt, komt de stress ook opzetten. We zijn nu al een paar maanden bezig met intensief "zorgen voor en opvolgen van" Jenne, zodat het nu toch blijkbaar even moeilijk wordt. Loslaten dus. Zowel wij als Jenne. En Mona. Als ik één voordeel moet noemen van wat ons allemaal is overkomen, is het wel dat we veel tijd samen hebben doorgebracht als gezin en deze tijd heel hecht beleven. Mede daarom is het nu moeilijker om los te laten.
Maar A en ik hebben nu ook weer even tijd voor onszelf nodig. Omi en opi gaan goed voor de kinderen zorgen en Jenne heel goed opvolgen, vertel ik mezelf. Waarom is het dan toch zo moeilijk om hiervan te genieten?
LOSLATEN!!! (voor een stukje toch)

5 opmerkingen:

  1. Los laten in zo'n een situatie is normaal. Je bent niet gerust maar er is steeds telefoon, internet enz... en de zee is niet zo ver van Kortenberg in geval van. GENIETEN dat moet jij en A doen. Het zal deugd doen. Echt waar. Ik spreek van ondervinding.
    Ik duim alvast mee voor stralend weer en als het regent buiten laat de zon je jouw schijnen.

    Hilde

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Moeilijk, maar om het de nodige termijn vol te houden wellicht wel een heel goeie beslissing. Misschien zijn de kindjes ook blij met het "ongewone" en kijken ze uit naar een vertroetel w-endje bij omi en omi. Daar mag je soms ook eens eventjes anders zijn dan thuis bij mama en papa :). Proberen het op die manier te zien en zo het even loslaten aankunnen.
    Het zal gegarandeerd genieten worden voor groot en klein! Het weer zou ook van de partij zijn.
    (Ik vind het wel spijtig dat wij net niet thuis zijn):(
    Dikke knuffels aan jullie viertjes

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Geniet er maar voor de volle 100% van. Jullie hebben even uitwaaien en tijd voor jullie tweetjes wel verdiend.
    Ik snap dat loslaten moeilijk is, maar omi en opi gaan dat goed doen en zullen jullie wel opbellen als het echt niet goed gaat hé...
    Zeg 's morgens in de spiegel tegen jezelf maar 20 keer:
    'geniet geniet geniet... ' en dan zal dat wel lukken!

    groetjes,

    Miet en co

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hey superhelden. Loslaten is heel heel moeilijk. Maar toch moet je het even doen. Omi en opi zijn gewoon de max en zullen alles goed opvolgen en de kinderen een leuk weekendje bezorgen.
    Tijd om van jullie tweetjes ook eventjes te genieten (had ik trouwens al tegen A gezegd - toen ik op bezoek was) en leuke dingen doen - dat geeft positieve energie; een positieve pitstop. Enjoy this weekend....
    blijven meeleven met jullie.

    anja stefan en joren

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Je zal er ongetwijfeld continu aan blijven denken en erover praten, maar een lange wandeling aan zee geeft nieuwe zuurstof en nieuwe energie. Energie die jullie als ouders ook nodig hebben.

    De zee ook als metafoor voor niet aflatend aanstormend geweld, opnieuw en opnieuw. Blijven gaan.

    Rudi

    BeantwoordenVerwijderen