zaterdag 27 oktober 2012

Zusterliefde

De misselijkheid is weer opgekomen, het zeuren over eten, eten laten staan, medicijnen weigeren... Jenne moet de laatste tijd terug wat meer medicijnen nemen waardoor de dagelijkse gevechten weer begonnen zijn. Het eten kan / mag hij af en toe nog eens laten staan, de medicijnen niet. De nieuwe antibiotica is echt heel bitter. Ik moet dus weer even de strenge mama spelen want over medicijntjes valt er helaas niet te onderhandelen. Alle trucen worden uit de kast gehaald (zowel door mezelf als door Jenne).
Vandaag zijn A, Mona en ik onze griepspuiten gaan halen. Mona was heel flink en zei op de terugweg dat ze wel bang was geweest maar dat ze het voor Jenne deed. Hoewel Mona en Jenne, zoals elke broer en zus, regelmatig ruzie maken, kan ze zo lief zijn voor hem. Ze troost hem wanneer hij huilt, bang is of zich slecht voelt. Ze overtuigt hem om te eten of medicijnen te nemen, ze aait over zijn bol wanneer hij uitgeteld in de zetel ligt, ze zingt een liedje voor hem om hem tot rust te laten komen,... Op een dag was Jenne heel hard aan het huilen omdat hij bang was van de grote pleister die op de Emlazalf moest. Nadien vond ik Mona in de berging, ze speelde heel luid piano omdat het haar te veel pijn deed om hem te horen huilen.
Zusterliefde.

3 opmerkingen:

  1. amaai daar krijg ik tranen van in mijn ogen. hoe lief en sterk Mona kan zijn. dikke duim voor haar.
    hilde

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een zusterliefde. Dikke pluim voor Mona, ze is ook heel dapper zoals Jenne. Er zit heel wat kracht in de kinderen, soms meer dan we vermoeden.

    Groetjes Christel

    BeantwoordenVerwijderen
  3. toch mooi die band tussen broer en zus...

    Miet

    BeantwoordenVerwijderen