donderdag 25 oktober 2012

Wachten....

Het is altijd leuk thuiskomen na een dagje in de dagzaal. In de dagzaal waar tv is, computerspelletjes, veel kinderen en dus ook veel drukte en lawaai.
De dokter en oncologe hadden niet veel tijd vandaag. Het was echt binnen en buiten wippen. De ontstoken tenen zijn niet goed en Jenne moet daardoor, zoals gevreesd, aan de antibiotica. We moeten ook verder doen met de dagelijkse badjes en zalfjes voor de tenen.
Na het aanprikken en bloednemen was het lang wachten voor de bloedresultaten binnen waren en we met de chemo konden beginnen. Het waren vandaag gelukkig de 2 soorten die redelijk snel doorlopen. Tussenin moet ook steeds gespoeld worden en daardoor waren we dus niet op tijd aan school. Gelukkig stond opi paraat.

Nu is het weer afwachten hoe misselijk hij zal zijn. We zullen de emmer maar klaar zetten. Vanavond wou hij niet eten dus ik denk wel dat hij al misselijk is.
Deze voormiddag merkte ik dat hij zijn haren, die net goed begonnen terug te groeien, weer aan het verliezen is. Je kan er nu echt weer hele plukjes uittrekken. Zijn mutsen zullen deze winter goed van pas komen. Er werd niet veel over gezegd. Ze zijn het hier al allemaal zo gewoon. Hier thuis vallen tegenwoordig regelmatig volgende termen: chemocaspers, stoute cellen, de bol in Jennes buik, stethoscoop, bloeddrukmeter, aankoppelen. Jenne moet ook regelmatig een antibioticum (voor zijn longen) nemen. Hij vraagt dan naar zijn "Eusaprim" in plaats van gewoon zijn medicijntje te vragen. Je ziet, alles went en kinderen leren er nog veel van ook.

2 opmerkingen:

  1. hopelijk is hij niet te misselijk van de nacht.
    hilde

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hopelijk is de vorige nacht en vandaag goed verlopen en heeft de emmer enkel als decoratie van de kamer gediend.
    Vele groetjes
    Christel

    BeantwoordenVerwijderen