maandag 17 september 2012

Het vallen van de bladeren...

De ochtend van de operatie merkten we het voor het eerst. Elke keer je door zijn haren strijkt, komen er een heel aantal mee. Nu begint hij al wat kalere plekken te krijgen. Vreemd dat het net nu begint. Nu hij al een hele tijd geen chemo meer krijgt. Nu hadden we het niet verwacht. En toch, niemand is echt verbaasd. We wisten allemaal dat het er stond aan te komen. Jenne zegt er zelf niet veel van, laat het maar weer gebeuren. Mona zie ik soms eens over zijn bol aaien en stiekem kijken of er haar mee komt. Voorlopig valt het nog mee.
De herfst is in het land. Het begint kouder te worden. Binnenkort kan hij een mooie muts aan. Prachtige timing, toch? Letterlijk en figuurlijk. De blaadjes zullen er volgende lente weer zijn, net als zijn haartjes.

4 opmerkingen:

  1. gelijk heb je, de bloemetjes en blaadjes komen inderdaad terug evenals de haartjes van Jenne !
    dikke knuffel aan iedereen,
    tte Jeannine

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Beste Eva en Anton,
    met een serieuze regelmaat surf ik naar jullie blog om te ontdekken welk nieuws er is over de grote superheld.Het is fantastisch te lezen hoe jullie alles neerschrijven : gevoelens, emoties, reële situaties (je kan je soms in de plaats van stellen), goed en minder goed nieuws ...
    Wij gunnen jullie echt alle geluk van de wereld om zo snel mogelijk weer een heel gezonde Jenne te mogen hebben. Veel moed ! :-)
    Grete en Eddy

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo Eva en Anton,
    ik vind het heel fijn hoe jullie deze blog aanvullen en zo heel wat mensen bijna persoonlijk vertellen hoe jullie met deze situatie omgaan. Vooral blij dat er weer een zware dobber voorbij is nl. de operatie en dat Jenne het goed doorstaan heeft. Nu vooral hopen op een goed herstel en de haartjes die groeien wel weer snel ... zoals je zo mooi vergelijkt met het vallen van de blaadjes.
    Bijna dagelijks wordt er nieuws uitgewisseld in het FSS-team: wie heeft de blog gelezen ? is er nieuws ? Weet dat we jullie allemaal heel veel moed wensen, dat Jenne er vlug goed en wel weer bovenop mag zijn en dat jullie gezin weer een normaal leven kan terug krijgen!
    Annie en het FSS-team

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Goede vriend Anton, lieve Eva.

    Eerder deze week belde ik naar Luc voor één van die twee babbels per jaar. Toen hoorde ik het nieuws waarvan je letterlijk bleek word. Luc heeft ons de link naar jullie blog doorgestuurd. We hebben die gans gelezen. Jullie zijn gewoon een super gezin.

    Vooreerst uiteraard Jenne zelf die met een kruising tussen moed en gelatenheid alles doorbijt zonder te dramatiseren. Alsof hij zegt “ik heb nog een heel lang en goed leven vóór mij”. Als grootvader zou ik echt fier en gelukkig zijn met zo een kleinzoon ! Mona is de superzus. We hebben haar (nog) nooit gezien maar de manier waarop je haar beschrijft is zo plastisch alsof het een film was. Ik zie haar zo door de korte haartjes van kleine broer rutselen met een combinatie van liefde, zorg en nieuwsgierigheid. Anton is zoals we hem kennen de juiste balans tussen ratio en emotie, tussen voelen en handelen, tussen doorbijten en zich moeten neerleggen.

    Eva, we hebben elkaar ook maar één keer ontmoet. Jij bent echt wel een super mama. De meest pijnlijke mannier om een moeder te treffen is door haar kind te kwetsen. Zeker emotioneel sta je in zo dagen als moeder in de frontlinie. Ook al is papa de grote held, in moeilijke ogenblikken is het toch de geborgenheid van de mama die gezocht wordt.

    Wij gaan uiteraard alles verder volgen via je blog. Ik weet dat je niet mag vooruitlopen op de feiten, de resultaten van de biopsie zijn nog spannende ogenblikken, maar heb maar vertrouwen, Jelle heeft er blijkbaar ook veel vertrouwen in. We wensen jullie allen bergen van geluk – in elke betekenis van het woord. Hopelijk kan iedereen gewoon snel terug naar de “dagelijkse routine” die echter nooit meer gans hetzelfde zal zijn. Dit ganse gebeuren zal jullie het geheim wapen van relativeringvermogen gegeven hebben.

    Ten slotte Eva willen we toch nog even onze hoed afdoen voor de mannier waarop je dit alles neerschrijft. Het is al fantastisch dat je het doet, maar de manier en de stijl waarop is ronduit top. Ik zag Anton gewoon zuchten toen iemand jullie achteraan aanreed!!

    Zeer veel vriendelijke groeten van Alex en Somjit. We horen elkaar snel nog wel eens !!

    BeantwoordenVerwijderen