donderdag 9 augustus 2012

nieuwe vooruitzichten

donderdag 9 augustus

Vandaag voor de eerste keer naar Leuven geweest. We werden daar zeer goed opgevangen en kregen al meteen veel mensen en hulpvertleners te zien. A en ik hadden wat informatie gevonden op blogs waar we toch nog wat vragen over hadden. De oncoloog nam rustig de tijd om alles met ons te bespreken en al onze vragen te beantwoorden. Wauw, dit viel beter mee dan verwacht. In Brussel hadden ze ons blijkbaar één van de slechtere scenario's voorgeschoteld. We hoeven op dit moment (nog) niet zo superstreng te zijn wat infectiegevaar betreft. We moeten regelmatig de handen wassen en geen zieke mensen binnen laten maar voor de rest mag hij redelijk veel. Hij mag ook meer eten dan eerst gezegd. Tot aan de operatie mag hij niet naar school, vooral om ervoor te zorgen dat zijn buikje niet geraakt wordt. Na de operatie is het afhankelijk van wat er uit de biopsie blijkt, maar de kans is groot dat hij wel naar school kan. Hij zal dan gewoon één keer per week naar Leuven moeten voor de chemo. In het beste geval moet hij nog 4 weken chemo krijgen na de operatie en is het voor de rest opvolging. We geloven onze oren niet. Wat een verschil met wat ze ons eerst vertelden. Onze / Jennes toekomst ziet er plots helemaal anders uit. Elk geval is natuurlijk wel verschillend maar we hopen op het beste.
De dokter laat ons ook de beelden van de MRI zien. We schrikken van de grootte van de tumor. Hij neemt de hele rechterkant van de buikholte in. De darmen worden helemaal naar de linkerkant geduwd. We vergelijken met de linkernier en we kunnen aan de rechterkant geen gezond stukje nier meer vinden. Wat een opluchting moet het voor Jenne zijn, eens de tumor er uit is. A merkt op dat zijn darmen niet zullen weten wat hen overkomt met al die extra plaats. We bespreken nog waar en hoe groot het litteken zal zijn.

De chemo wordt toegediend. Jenne merkt er amper iets van. Deze keer krijgt hij maar één soort chemo. Dat is niet diegene waarvan hij misselijk wordt, dus normaal zou deze chemosessie goed moeten verlopen. Ondertussen bespreken wij met de zorgcoördinator het nodige papierwerk. Later komt ook nog de psychologe langs die ons een aantal boekjes meegeeft en nog wat tips geeft over de opvoeding en hoe hiermee omgaan.. Intussen is Jenne in slaap gevallen. De chemo is toegediend en eigenlijk mogen we vertrekken. We voelen ons wel goed daar en hebben grote honger. We besluiten eten in de kantine te halen en daar te eten terwijl Jenne slaapt.

We vertrekken naar huis met een positief gemoed. Thuisgekomen beginnen de berichtjes en telefoontjes binnen te komen. Iedereen is opgelucht het goede nieuws te horen.
Mona wordt thuisgebracht en heeft een fantastische dag gehad. We vertellen het goede nieuws ook aan W en besluiten dat we nu binnenkort toch wel eens onze "Salviacreunie" moeten houden, die we van plan waren. Eindelijk tijd om onze toch wel leuke vakantie te bespreken en foto's te bekijken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten